กำลังมีผลงานโกยเรตติ้งอยู่ขณะนี้กับละคร มือปราบสายเดี่ยว ทางช่อง 3 ในบทตำรวจดี สำหรับ  ต๊อก-ศุภกรณ์  กิจสุวรรณ  ชื่นชอบการแสดงของนักแสดงท่านนี้ มักได้บทร้าย แต่ก็เกลียดไม่ลง ล่าสุดกำลังถ่ายละครเรื่อง“มือเหนือเมฆ” ผลิตโดย  Nine Bever Films Co.,Ltd.  กำกับโดย  โอริเวอร์  บีเวอร์  ทางช่อง 7 สี ในเรื่องรับบท โหน่ง หัวหน้ากลุ่มจับกังที่ไม่คิดแย่งความเป็นใหญ่กับใคร แต่ไม่ชอบถูกเอารัดเอาเปรียบ เรื่องนี้เล่นเป็นตัวดี  ซึ่งมีโอกาสได้สัมภาษณ์ต๊อกเปิดใจทุกเรื่องแบบกันเอง

                “มือปราบสายเดี่ยว เล่นเป็นตำรวจดี ตอนแรกต้องช่วยฝึกฝนกลุ่มนางเอกในการเป็นสายลับ มีสอดแทรกมุกตลกทางสีหน้าหน้าตาของเราบ้าง  และกำลังถ่ายเรื่อง มือเหนือเมฆ รับบท โหน่ง เป็นตัวดี โหน่งเป็นหัวหน้ากลุ่มพวกขายแรงงานฮะ เป็นคนที่มีฝีมืออยู่ฝั่งพระเอก 3 คน(อ๊อฟ-ชนะพล, น้ำ-รพีภัทร และ ธัญญ์) เขามาขอความช่วยเหลือให้เข้าไปร่วมกัน ก็เลยตัดสินใจเข้าร่วมขบวนการนี้ด้วย ก็ถือว่าเป็นบทที่โอเค มีบู๊ฮะ ส่วนมากผมเล่นโยคะฮะ จะไม่ค่อยเหมือนคนอื่น การเล่นโยคะมันรู้สึกคล่องตัวกว่าไปเล่นยิมหรือเล่นฟิตเนส เพราะพวกนั้นอายุเราก็เริ่มมากแล้ว เราก็มาเล่นโยคะแทน มันทำให้เส้นเรายืดแล้วก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด แต่ถ้าเราไปเล่นกล้ามหรือเล่นออกกำลังกายจะรู้สึกเจ็บกล้ามเนื้อ และเวลาเข้าซีนแอ็คชั่นมันจะดูเทอะทะด้วยไม่คล่องตัว แต่โยคะนี้เราจะพบสิ่งประหลาดๆที่มากับโยคะ ในวันที่เราเล่นหลายๆวันเราจะเริ่มรู้ว่า เฮ้ยกล้ามเนื้อตรงส่วนเนี่ยเราใช้งานได้ด้วยเหรอ เหมือนซีนปีนต้นไม้กลับหัว เราไม่เคยทำได้แต่พอเล่นโยคะเรากลับทำได้ฮะ   ก็รู้สึกเป็นเกียรติที่พี่บีเวอร์ให้เกียรติเรามาร่วมงาน ในละครและก็หนังทั่วโลก บู๊มัน 70%  มันเป็นแนวทางตลาดฮะ คนก็เริ่มจะทำแอ็คชั่นเยอะ แนวอื่นก็จะรองลงมาคือตลก ตอนนี้ในรูปแบบของละครแอ็คชั่นเปิดเยอะมากเลยฮะ ส่วนมากก็จะโดนเรา เพราะเรื่องแรกๆภาพเราไปแอ็คชั่นด้วย ก็ดีใจที่พี่บีเวอร์เห็นความสำคัญเรา ทำให้เราดูแล้วมีคุณค่านะฮะ ทำให้เป็นกำลังใจในการทำงานด้วย จะได้รักษาระดับ

                ช่วงนี้ก็จะอ่านหนังสือให้ลูกสาวฟัง ลูกชื่อ รักษ์โลก ชื่อเล่น ลูกโลก  อายุ 3 ขวบฮะ ตอนที่ภรรยาตั้งท้องผมทำรายการมาปั่นให้โลกเปลี่ยน, รายการปั่นรักษ์พิทักษ์โลก  เล่นหนังก็ สูบคู่กู้โลก   แล้วก็ถ่ายทีวีรักษ์โลกของ 360  เรามีความรู้สึกว่าคำนี้มันมาอยู่ใกล้ตัวเรามากในช่วงที่มีเขาอาจจะเป็นชื่อเขาก็ได้ ก็เลยให้เขาชื่อ รักษ์โลก ชื่อเล่นก็  ลูกโลก แต่ตอนนั้นถ้าเป็นผู้ชายผมจะให้ชื่อ กู้โลก  ลูกก็มีกิจกรรมที่โรงเรียนผมก็ไปเชียร์ เขาดีใจมากกฮะ ลูกโลกนี่จะโตในรถ โตตามไซต์งาน เกิดมาช่วงที่พวกเรากำลังสร้างเนื้อสร้างตัวพอดี ผมทำแคมปิ้งอยู่เชียงใหม่ ชื่อ ดาวดอย ลีซู ที่พักมีทั้งกางเต้นท์และบ้านประเภท บ้านดิน บ้านไม้ไผ่ให้นักท่องเที่ยวเลือกพักผ่อน แล้วมีทำสวนเกษตรปลูกข้าวกินเองฮะคือที่นี้เรามีทุกอย่างเราทำเกษตรอินทรีย์  ธุรกิจทำมาตั้งแต่ปี 46 ก็อยู่ได้ฮะ ผมขึ้นไปดูทุกเดือนเลย บางทีไปทั้งครอบครัวก็ขับรถใช้เวลาเลี้ยงเขาในรถฮะ ใครชอบธรรมชาติก็เชิญจองที่พักได้ที่ 084-469-2454  เรามีกิจกรรมรอบกองไฟให้ มีการเต้นรำแบบชาวเขาเผาลีซู อาหารเราไม่มีผงชูรสเราใช้เป็นถั่วเน่า ถั่วเน่าญี่ปุ่นเขาก็ใช้ น้ำพริกถั่วเน่าอร่อยมากเลย ไปที่นั้นคุณใช้ชีวิตแบบ Slow Life ถือว่าไปชาร์ทแบตฮะ  และมีธุรกิจที่นครนายกด้วย รีสอร์ท เพลินดีนี่ เป็นบ้านพัก 061-656-4654  คือนครนายกไม่มีทะเล เราคิดว่าน่าไปทำบ้านทะเลที่เพลินดีนี่ ก็เลยทำรูปแบบของบ้านทะเล เป็นพวกบ้านขาวเหมือนซันโตรินี่ในกรีซฮะ มีลำน้ำเล็กๆผ่านแล้วก็มีธรรมชาติ แต่สู้ทางเชียงใหม่นั้นไม่ได้ แต่นี่ก็ได้อากาศที่เย็นๆจากเขาใหญ่ ในฮะ  แม้จะมีธุรกิจดูแล งานแสดงแต่ก็ให้เวลากับลูกตลอด โดยเฉพาะอ่านหนังสือให้ลูกโลกฟัง ผมอ่านนิทานอีสป แต่เดี๋ยวนี้เขามีตัวละครใหม่ๆเยอะอย่าง มามิโปะโก๊ะ เราไปซื้อของเขาก็จะมี โปะโก๊ะจัง เขาก็จะรู้จักโปะโก๊ะจังก็จะสอนเด็กว่าทำไมต้องใส่แพมเพิด, ทำไมต้องเปลี่ยนแพมเพิด เวลาเราปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำเราต้องทำยังไง แล้วทำให้เราฝันดี เขาก็จะเชื่อฟัง เขาใช้การ์ตูนเข้ามา ผมว่าการ์ตูนก็มีส่วนจะสร้างแรงจูงใจ ผมเองนี่มาเป็นนักกีฬา ชอบเล่นกีฬา เพราะผมอ่านการ์ตูนนะ ตอนช่วงผมเด็กผมอ่านกีฬาการ์ตูน  เวลาเราอ่านหนังสือมันเป็นเวลาที่อิสระเราอ่านอะไรก็ได้ ถ้าเป็นทีวีเราต้องจ้องมอง ไม่งั้นมันจะเลยผ่านเราไป แต่หนังสือเราสามารถกลับไปที่ไหนก็ได้ อย่างเราอ่านเรื่องนี้มีคำว่า อภิญญา เราย้อนกลับไป อ้อ อภิญญา คือ ชาญสมาธิอันระดับสูง ผมว่าหนังสือมันคลาสสิกฮะ เป็นอะไรที่สุดยอดที่สุด เราสามารถแต่งสีใส่จินตนาการเราแล้วแต่บุคคลฮะ เวลาอ่านหนังสือเล่มหนึ่งถ้าไม่มีภาพบรรยายนะ ภาพในหัวของคนอาจจะไม่เหมือนกันแต่จะมีความคล้ายกัน เวลาไปเดินห้างก็มีซื้อหนังสือประเภทของหนังสือแข็ง เขาเรียกหนังสือสติกเกอร์ เปิดมาปุ๊บจะมีเรื่องราวและให้เด็กเอาสติกเกอร์แปะในภาพๆนั้นจะมีจินตนาการให้เด็ก ลูกโลกเขาจะเลือกหนังสือเองเลยฮะ มีที่ไปเก็บหอยทากมาเล่น เวลาวาดรูปเขาก็จะวาดรูปหอยทากโค้งๆผมก็จะเติมปากเติมตาให้เขาแล้วก็บอกนี่เรียกหอยทากนะลูก เขาก็บอกใช่ๆ  ผมค่อนข้างโชคดีเรื่องร้านหนังสือ เพราะบ้านผมเป็นร้านขายหนังสืออยู่อุทัยธานีชื่อ ร้านสุภโชค  ผมโตมาก็เห็นหนังสือแล้ว เวลาลูกโลกไปก็จะเลือกหนังสือในร้าน ตอนนี้คุณย่าดูแลอยู่ยังไม่เกษียรตัวเองฮะ แต่ถ้าเกษียรก็จะให้ไปอยู่เชียงใหม่ที่ดาวดอย ลีซู  เราก็พยายามไม่ให้ลูกดูแท็ปเล็ทหรือไอแพดก็ได้ประมาณหนึ่งฮะ เด็กเราห้ามไม่ได้ในเรื่องของวิวัฒนาการหรือการพัฒนาหลายๆอย่าง ก็ให้ควบคู่กันทั้งเรื่องของหนังสือ การเขียน การระบายสีเขาจะชอบมาก แล้วบางทีดูในยูทูบเขาจะดูพวกนี้แหล่ะ ดูไว้เป็นต้นแบบแล้วเขาก็มาทำตาม  การอ่านหนังสือผมว่าสำคัญโดยเฉพาะภาษานี่เป็นสิ่งที่มีความสำคัญ ผมเองถือว่าเป็นคนที่เขียนยังไม่ถูกต้องนะ เคยไปออกรายการทีวีคนดูทั้งประเทศผมเขียนคำว่า เบญจเพสไม่ถูก  ผมอายุ 40 ผมเพิ่งรู้ว่ามันเป็นอย่างนี้ จริงๆแล้วการใช้ภาษาถ้าเราอ่านหนังสือบ่อยๆหรือการเขียนโน้ต เล็คเชอร์ก็จะทำให้เราไม่ลืม ผมบอกได้เลยว่าลืม ผมยังลืมเลยเพราะมันเข้าหม้อหมดแล้ว เรียนๆมาไม่ได้ใช้ผมนี่เป็นคนหนึ่งเลยไม่ว่าภาษาอังกฤษหรือภาษาไทยไม่ได้เขียนบ่อยๆเพราะหนักไปทางพูด การใช้เสียงพอหลังๆนี่มาใช้การเขียนแล้วไปไม่ถูก มือจับปากกาปุ๊บ อุ้ยสมองไปแล้วแต่มือไม่ทัน หลังๆก็เริ่มมีการอ่านหนังสือเยอะขึ้น ส่วนมากวันหนึ่งผมเป็นพวกอ่านหนังสืออยู่แล้ว เพราะเป็นนักแสดง อ่านบทวันหนึ่งเยอะแต่เราไม่ได้ลงลายละเอียด โชคดีมีลูกต้องอ่านนิทานให้ลูกฟังก็เหมือนการทบทวนฮะ”